Video games zijn van oorsprong bedoeld als entertainment... een stukje pretentieloze ontspanning om het alledaagse leven te veraangenamen. Ondertussen zijn games ontdekt door het onderwijs, de gezondheidszorg, de wereld van de werkvloer enzovoort. Er waren al mensen die van gamen hun leven maken, zo langzamerhand is het ook mogelijk van je leven een game te maken.
Stel je voor: je staat 's morgens op. Eerst poets je je tanden:
Vervolgens ga je naar school of naar je werk. Met een augmented reality-toepassing op je bril speel je onderweg een spelletje tegen de andere verkeersdeelnemers. Je werk is een spel (tip: lees dit artikel op FrankWatching) en op school leer je alles door middel van videogames. Thuis ontspan je met een spelletje. Doe je nog aan sport? Mooi, maar ook daar is gametechnologie onderdeel van de training geworden.
Als alles een spelletje wordt... zou dat het leven interessanter maken of zouden we doodmoe worden van al dat gespeel?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten